Le mans

Afgelopen zomer ben ik samen met zeven vrienden een weekje weggeweest. We hebben het over verschillende landen en plaatsen gehad, om uiteindelijk te kiezen voor Le mans in Frankrijk. Op woensdag vertrekken en dinsdag weer terug, was het plan tenminste...

We stonden op het treinstation te wachten op de Thalys, toen we hoorden over de brandstofproblemen op Schiphol. 'Goed dat we dan maar niet met het vliegtuig zijn gegaan' zei ik nog. Meerdere treinen hadden vertraging, maar onze trein zou op tijd komen. Vanaf 10 uur 's ochtends waren aan het reizen en hadden ongeveer zes uur op de Thalys moeten wachten. Totdat hij op het laatste moment helemaal geannuleerd was. Wij zijn van de ene naar de andere informatiebalie gestuurd en een Fransman achter een balie gaf ons tickets om naar een ander station te gaan in Parijs. Daar zou de hulpdesk zijn van de Thalys en die konden ons verder helpen. Wij met ze achten, hele dag al in veertig graden door Frankrijk, laat in de avond, de eerst volgende metro pakken, die ook was vertraagd. Eenmaal op het volgende station, we komen aan bij de Thalys informatiebalie, is die net gesloten. Wat moet je dan als acht tieners midden in Parijs zonder slaapplek?

We hebben meerdere nummers proberen te bellen, deel was niet bereikbaar, de rest liet ons meerdere malen voor een lange tijd in de wacht staan. En wachten op het station in Parijs, wat bijna ging sluiten.

Met al onze bagage naar buiten, letterlijk tussen dakloze mensen in steegjes gewacht, onze ouders op de hoogte brengen en nog meer bellen en wachten. Uiteindelijk zei een vrouw van de NS dat we een overnachting moesten regelen en dat we dan met de volgende Thalys die volgende ochtend mee zouden kunnen.

Zo gezegd, zo gedaan. Wij in een hotel verbleven, dichtbij het station en de volgende morgen stonden we daar weer te wachten. Weer vertraging en uiteindelijk was die daar! Maar omdat we geen tickets hadden voor deze trein, hadden we ook geen vaste zitplaatsen. Dus er werd van ons verwacht dat we gesplitst door de trein gingen lopen, zoekend naar een plekje en anders pech.

Op deze manier hebben we zo een 27 uur gedaan over de reis van Le mans naar Amsterdam. Daardoor hebben we veel extra kosten gemaakt + meerderen van ons werk moeten afzeggen.

Dit hele avontuur hebben we aan Thalys en NS uitgelegd, we hebben de tickets opgestuurd, contact gezocht, maar ze blijven ons van de een naar de ander sturen. Veel mailtjes verder werden we gewezen op het klachtenformulier, netjes ingevuld, krijgen we een bericht terug dat we het te laat hebben doorgegeven. Terwijl we vanaf de eerste avond al ons best doen dit verhaal duidelijk te maken.

Ik heb een hele tijd getwijfeld om dit nou wel of niet op internet te zetten en te delen. Toch voor gekozen omdat ik het zo teleurstellend vind dat de heenreis perfect is gelopen, de terugreis helaas niet, maar dat niemand daar zijn verantwoording voor neemt en wij blijven met de kosten zitten. Hopelijk neemt iemand die verantwoording, kan diegene ons helpen en gaan we allemaal een prachtig 2020 in. Iedereen de beste wensen en veel reisplezier voor aankomend jaar!